Skip to main content

Mr.' I '

मिस्टर `आय'
एका शहरात चार मित्र गप्पा मारत चालले होते. त्यांंची नावे होती मिस्टर नोबडी, समबडी, एनीबडी आणि एव्हरीबडी! या चौघांच्या पुढे एक व्यक्ती जात होती तिचे नाव होते मिस्टर निग्लिजंट! हे साहेब रस्त्याने चालताना केळी खाऊन त्याची साल रस्त्यातच फेकत होते. मागे चालणाऱ्या चौघांना हे मुळीच आवडलं नाही. रस्त्यात साली टाकणंं योग्य नाही याबद्दल चौघाचं एकमत होतं. पण चौघांपैकी एकहीजण मि.निग्लिजंटना तसे सांगण्यास तयार नव्हता वा केळीची साले स्वत: उचलणे त्यांना मान्य नव्हते. साली उचलणेबाबत त्यांची चर्चा चालली होती.
१) समबडी, एव्हरीबडी, नोबडी म्हणाले `हे काम क्षुल्लक आहे. एनीबडी क्रॅन डू इट!'
२) एनीबडी, एव्हरीबडी, नोबडी म्हणाले, `समबडी हॅज टू डू धीस जॉब!'
३) नोबडी, एनीबडी, समबडी यांचं म्हणणं होतं, `एव्हरीबडी हॅज टू डू धीस वर्क!'
४) नोबडी पुटपुटला, `हू अॅम आय? आय एम नोबडी!'
सारांश - केळयांची साले रस्त्यात पडली होती. हे चारजण फक्त चर्चा करीत होते. या चौघांचे  मागून जी व्यक्ती येत होती तिचे नाव `मि.आय' होते. मि.आय या चौघांची चर्चा ऐकत होते. ते चौघांना म्हणाले, ``वेल, जंटलमेन, मी तुमची चर्चा ऐकतोय. तुमची कृतीपेक्षा चर्चेवर जास्त भक्ती दिसतेय. मला कृती करणे आवडतं आणि मुख्य म्हणजे ही केळयाची सालं उचलणं मला सहज शक्य आहे.'' असं म्हणून मि.आय यांनी केळयाची सालं उचलून रस्त्यालगत कचराकुंडीत टाकली.
ही गोष्ट माझ्या वाचनात आल्यावर मी अनेकवेळा `मि.आय' झालो आहे. सुरुवातीला संकोच वाटत असे पण आता अंगवळणी पडलंय! माझ्यासमोर रस्त्यात कोणी थुंकलं, कचरा टाकला तर व्यक्तीची `अवस्था' बघून मी मि.आयच्या भूमिकेत शिरतो. किमान जाणीव तरी देतो. प्रत्येक वेळी सर्वांना आवडतेच असे नाही पण माझे वास्तव्य असलेले पर्यटनशहर स्वच्छ राखणे माझे कर्तव्य आहे. या कर्तव्यपूर्तीचा आनंद मिळतो.
- म. त्र्यं. घारपुरे, सावंतवाडी
(भ्रमणध्वनी - ९४२२३८१७८०)

Comments

Popular posts from this blog

marathi mhani (Arkalankar)

अर्कालंकार वाक्प्रचार आणि म्हणी हे भाषेचे अलंकारिक सौष्ठव असते. रोजच्या प्रचारातील दृष्टांत देणाऱ्या म्हणी सरसकट वापरल्या जात असत. आजकाल `हाय-हॅलो, टेक केअर, यू नो - आय टेल यू' या जमान्यात म्हणींचा वापर कमी झाल्याचे दिसते. प्रचारात कमी असलेले म्हणींचे  काही नमुने - ं फुटका डोळा काजळाने साजरा ं बावळी मुद्रा देवळी निद्रा ं लाडकी लेक देवळी हागे, ढुंगण पुसायला महादेव मागे ं आंधळयात काणा राजा ं ओळखीचा चोर जीवानिशी मारी ं कोल्हा काकडीला राजी ं गांवचा रांड्या घरचा देशपांड्या ं दुभत्या म्हशीच्या लाथा गोड ं आऊचा काऊ तो माझा भाऊ ं इळा मोडून खिळा करणे /वडी मोडून झुणका करणे - सौ.मंदाकिनी चौधरी १९५ए, `आनंदबाग' मकरपुरा रोड बडोदे (फोन : ०२६५-२६४१९०७)

36th anniversary edition : 12 Feb.2015

वाटले लता-फुलाफुलात चाललो खऱ्या-सच्च्या कवींची गणना करण्याचा एक प्रसंग आला. हाताची बोटे घालण्याची तयारी करून करांगुळीशी `कालीदास' नाव उच्चारले. पण त्यानंतर तसा कुणी कवी डोळयापुढे येईना, आणि ती गणना त्या एका नावावरच थांबली. त्यामुळे करंगळीजवळच्या बोटाचे `अनामिका' हे नाव सार्थ ठरले - `अनामिका सार्थवती बभूव' या आशयाची कालीदासस्तुती आहे. आत्मगौरवाचा थोडा दोष पत्करून, असे म्हणता येईल की, ``एखादी संस्था-संघटना, उद्योग, राजकीय विचार किंवा देवदैवत पाठीशी नसताना; व्यक्तिगत क्षमतेवर दीर्घकाळ चालविली जाणारी वृत्तपत्रे मोजण्याचा प्रसंग आला तर `आपले जग' या नावाशी करंगळी येऊन ती गणना थांबेल. यात अतिशयोक्ती असेलही, त्यामुळे अनामिका सार्थवती झाली नाही तरी हाताची बोटे तरी संपणार नाहीत एवढे खरे. आज तीन तपांची पूर्ती घडत असताना समाधान मानण्यापुरती एवढी एकच गोष्ट ठीक आहे. `हे नियतकालिक तुम्ही का सुरू केलं?' असा प्रश्न कधीतरी कुणीतरी विचारतो. `कशाला सुरू केलं?' असे अजून तरी कुणी विचारले नाही. `सुरू केलं ते केलं; पण सुरू कशाला ठेवलं?' असे कुणी मनात म्हणतही असेल तर, रोजच्या नव्

Lekh obout chitpawan's

चित्पावन कुले व कुलवृत्तांत नंदकुमार मराठे, कोल्हापूर (फोन : ०२३१ - २५४१८२३) विविध जाती-जमातींचे उल्लेख अनेक ठिकाणी होत असतात.देशस्थ, कऱ्हाडे, कोकणस्थ हे महाराष्ट्नतील प्रमुख त्रिवर्ग. त्यांपैकी चित्पावन कोकणस्थ ब्राह्मण यांची २९० आडनावे आहेत, पैकी १४० ते १५० आडनावे नित्य परिचयात आढळतात. कोकणस्थ ब्राह्मणांची गोत्रमालिका व त्याचे श्लोकबद्ध पुस्तक जोशी व अमरापूरकर या विद्वानांनी १८५६ मध्ये महत्प्रयासाने तयार केले. १४ गोत्रातील ६० आडनावांचा यात उल्लेख आढळतो. श्लोक संस्कृत भाषेत असून, काही आडनावांचा स्कंद पुराणात उल्लेख आहे. त्यामुळे चित्पावनी गोत्रांची प्राचीनता दिसते. अर्थात याबाबत बरेच मतभेद आहेत. विवाह संबंध याविषयीच्या अनेक लेखांमध्ये चित्पावनांची प्राचीन परंपरा उल्लेखिली जाते. तथापि गोत्र मालिकेत त्याचा अभाव आढळतो. जी आडनावे अर्वाचीन आहेत, त्यांचा उल्लेख साठ आडनावात आहे. परंतु गोत्र मालिका प्राचीन काळातील नाही. गोत्र प्रवरांचा उच्चार संध्या, विवाहकर्म, यज्ञकर्म अशा प्रसंगी करावा लागतो. प्रवर शब्दाचा अर्थ अधिक श्रेष्ठ असा आहे. प्रवर सामान्यपणे तीन व पिचत पाच असतात. एक आणि दोन