Skip to main content

Annapurna Yojna

अन्नपूर्णा योजना
नाशिकच्या मनोहर रुग्ण सेवा केंद्रामार्फत `अन्नपूर्णा योजना' सुरू आहे. नाशिकमध्ये आजूबाजूच्या खेडेगावांतून, आदिवासी भागातून सिव्हिल हॉस्पिटलमध्ये औषधोपचारासाठी दररोज रुग्ण येत असतात. त्यावेळी त्यांचे जेवणाचे हाल होतात. साधे व चांगले पदार्थ मिळत नाहीत. आर्थिकदृष्ट्या हॉटेलही परवडत नाही. त्यांना जेवण उपलब्ध करून देणे हा योजनेचा मुख्य हेतू आहे.
मनोहर रुग्ण सेवा केंद्राचे दोन कार्यकर्ते सर्व वॉर्डातून फिरून रुग्ण बांधवांना व त्यांच्या नातेवाईकांना धीर देत असतात. दर महिन्याच्या ठराविक तारखेस शहराच्या एकेक विभागातून गव्हाच्या आठ पोळया कागदात गंुडाळून त्याला पुरेशी कोरडी भाजी एका प्लॅस्टीक पिशवीत भरून याप्रमाणे घराघरांतून गोळा करतात. ते पॅकेट गरजू रुग्ण बांधवांना सिव्हिल हॉस्पिटलमध्ये नेऊन देतात. ते जेवत असतात तेव्हा त्यांच्या चेहऱ्यावरील घरचे जेवल्याचे समाधान पाहून मनस्वी आनंद होत असतो.
जेवणाची पाकीटे देण्यासाठी निरनिराळया भागांना वेगवेगळया तारखा वाटून दिल्या आहेत. त्यामुळे महिनाभर ही अन्नपूर्र्णेची थाळी भरतच असते. साधारणपणे ४०-५० कुटुंबे सहकार्य करतात. या माताभगिनींचे आभार मानावे तितके कमीच आहे. कारण त्यांच्याच सहकार्याने ही योजना चालविण्यास बळ मिळत आहे. जेवणाची पाकिटे कुठे जमा करायची याची संकलन केंद्रे निश्चित केलेली आहेत. त्याप्रमाणे हा सामुदायिक `समाधान उपक्रम' सुरू आहे.
पत्ता - मनोहर रुग्ण सेवा केंद्र, रत्नमनोहर संकुल, अहिल्यादेवी होळकर पुलाजवळ, रविवार कारंजा, नाशिक - ४२२००१ (फोन - २५९८७४६)
- प्रेषक : विश्वनाथ शंकर गाडगीळ

Comments

Popular posts from this blog

marathi mhani (Arkalankar)

अर्कालंकार वाक्प्रचार आणि म्हणी हे भाषेचे अलंकारिक सौष्ठव असते. रोजच्या प्रचारातील दृष्टांत देणाऱ्या म्हणी सरसकट वापरल्या जात असत. आजकाल `हाय-हॅलो, टेक केअर, यू नो - आय टेल यू' या जमान्यात म्हणींचा वापर कमी झाल्याचे दिसते. प्रचारात कमी असलेले म्हणींचे  काही नमुने - ं फुटका डोळा काजळाने साजरा ं बावळी मुद्रा देवळी निद्रा ं लाडकी लेक देवळी हागे, ढुंगण पुसायला महादेव मागे ं आंधळयात काणा राजा ं ओळखीचा चोर जीवानिशी मारी ं कोल्हा काकडीला राजी ं गांवचा रांड्या घरचा देशपांड्या ं दुभत्या म्हशीच्या लाथा गोड ं आऊचा काऊ तो माझा भाऊ ं इळा मोडून खिळा करणे /वडी मोडून झुणका करणे - सौ.मंदाकिनी चौधरी १९५ए, `आनंदबाग' मकरपुरा रोड बडोदे (फोन : ०२६५-२६४१९०७)

36th anniversary edition : 12 Feb.2015

वाटले लता-फुलाफुलात चाललो खऱ्या-सच्च्या कवींची गणना करण्याचा एक प्रसंग आला. हाताची बोटे घालण्याची तयारी करून करांगुळीशी `कालीदास' नाव उच्चारले. पण त्यानंतर तसा कुणी कवी डोळयापुढे येईना, आणि ती गणना त्या एका नावावरच थांबली. त्यामुळे करंगळीजवळच्या बोटाचे `अनामिका' हे नाव सार्थ ठरले - `अनामिका सार्थवती बभूव' या आशयाची कालीदासस्तुती आहे. आत्मगौरवाचा थोडा दोष पत्करून, असे म्हणता येईल की, ``एखादी संस्था-संघटना, उद्योग, राजकीय विचार किंवा देवदैवत पाठीशी नसताना; व्यक्तिगत क्षमतेवर दीर्घकाळ चालविली जाणारी वृत्तपत्रे मोजण्याचा प्रसंग आला तर `आपले जग' या नावाशी करंगळी येऊन ती गणना थांबेल. यात अतिशयोक्ती असेलही, त्यामुळे अनामिका सार्थवती झाली नाही तरी हाताची बोटे तरी संपणार नाहीत एवढे खरे. आज तीन तपांची पूर्ती घडत असताना समाधान मानण्यापुरती एवढी एकच गोष्ट ठीक आहे. `हे नियतकालिक तुम्ही का सुरू केलं?' असा प्रश्न कधीतरी कुणीतरी विचारतो. `कशाला सुरू केलं?' असे अजून तरी कुणी विचारले नाही. `सुरू केलं ते केलं; पण सुरू कशाला ठेवलं?' असे कुणी मनात म्हणतही असेल तर, रोजच्या नव्

Lekh obout chitpawan's

चित्पावन कुले व कुलवृत्तांत नंदकुमार मराठे, कोल्हापूर (फोन : ०२३१ - २५४१८२३) विविध जाती-जमातींचे उल्लेख अनेक ठिकाणी होत असतात.देशस्थ, कऱ्हाडे, कोकणस्थ हे महाराष्ट्नतील प्रमुख त्रिवर्ग. त्यांपैकी चित्पावन कोकणस्थ ब्राह्मण यांची २९० आडनावे आहेत, पैकी १४० ते १५० आडनावे नित्य परिचयात आढळतात. कोकणस्थ ब्राह्मणांची गोत्रमालिका व त्याचे श्लोकबद्ध पुस्तक जोशी व अमरापूरकर या विद्वानांनी १८५६ मध्ये महत्प्रयासाने तयार केले. १४ गोत्रातील ६० आडनावांचा यात उल्लेख आढळतो. श्लोक संस्कृत भाषेत असून, काही आडनावांचा स्कंद पुराणात उल्लेख आहे. त्यामुळे चित्पावनी गोत्रांची प्राचीनता दिसते. अर्थात याबाबत बरेच मतभेद आहेत. विवाह संबंध याविषयीच्या अनेक लेखांमध्ये चित्पावनांची प्राचीन परंपरा उल्लेखिली जाते. तथापि गोत्र मालिकेत त्याचा अभाव आढळतो. जी आडनावे अर्वाचीन आहेत, त्यांचा उल्लेख साठ आडनावात आहे. परंतु गोत्र मालिका प्राचीन काळातील नाही. गोत्र प्रवरांचा उच्चार संध्या, विवाहकर्म, यज्ञकर्म अशा प्रसंगी करावा लागतो. प्रवर शब्दाचा अर्थ अधिक श्रेष्ठ असा आहे. प्रवर सामान्यपणे तीन व पिचत पाच असतात. एक आणि दोन