लाक्षागृहमंत्री
श्री.राहुल गांधी काँग्रेस पक्षाचे उपाध्यक्ष झाले आणि त्याच वेळी पक्षाचे किंवा खरे तर सोनिया गांधींचे पाईक असणारे गृहमंत्री, राष्ट्नीय स्वयंसेवक संघावर घसरले. देशाच्या गृहमंत्र्याने ज्या उथळपणाने विधाने केली ती ऐकल्यावर आपल्या गृहस्थितीची ग्रहदशा झाल्याचे जाणवते.
रा. स्व. संघाकडून अतिरेकी कारवायांसाठी प्रशिक्षण केंद्रे चालविली जातात असे अहवाल प्राप्त झाले असल्याचे गृहमंत्री म्हणतात. त्यावरती त्यांच्या पक्षातील वाचाळ प्रवक्त्यांनी समर्थक चिंता मांडली, पाकिस्तानी उचापतखोर संघटनांनी याच शब्दांचा आधार घेऊन आजवर त्यांना उगीचच दोषी ठरविल्याची मुत्सद्देगिरी दाखविली, आणि इतर अनेकांनी टीकाही केली. खुद्द संघाचा प्रखर विरोध एकवेळ बाजूला ठेवला तरी इतरांनी इतपत जी दखल घेतली, त्यानंतरही गृहमंत्र्यानी त्या विधानापासून माघार घेतली नाही, विपर्यास केल्याचा आक्षेप मांडला नाही, अगर मी असे म्हणालोच नव्हतो असे सांगण्याची प्रथाही पाळली नाही. त्यावरून ते त्यांच्या म्हणण्याशी चिकटून आहेत असे दिसते.
देशापुढील एकंदर समस्यांच्या पर्वतापैकी उघड वा छुप्या अतिरेकी कारवायांचा वाटा फार फार मोठा आहे. संसदेवर किंवा मुंबईच्या स्थानकावर बाँब-गोळयांचा बेछूट मारा होण्यापासून बनावट नोटा प्रसारात आणण्यापर्यंत, आणि येथील व्यवस्था व समाजधारणांबद्दल तिरस्कार निर्माण करण्यापर्यंत होणाऱ्या कारवाया देशाच्या दृष्टीने अतिरेकीच आहेत. यापैकी ज्या कारवाया रा.स्व.संघ करत असेल तर त्या गृहमंत्र्यांनी सप्रमाण उघड करायला हव्यात. इतकेच नव्हे तर अशी केंद्रे जिथे चालत असल्याचे खात्रीशीर अहवाल असतील तिथे त्यांच्या पोलिसदलांनी घुसून ती उध्वस्त करायला हवीत. ते करण्याऐवजी स्वत:च्या पक्षाच्या स्वैपाकघरात उभे राहून त्यांना `मिळालेले' अहवाल सादर करण्याचा पराक्रम गृहमंत्र्यांनी करावा इतपतच त्यांचा शूरपणा दिसतो. प्रजासत्ताकदिनास मोठ्या हल्ल्याची शक्यता वाटल्यामुळे सर्वत्र विमाने आणि अस्त्रे जी अस्मानातून भिरभिरत ठेवली होती त्यांची तरी काय गरज होती? तशा भीषणतेचे, संघाकडून भीतीचे `अहवाल' असतील तर झंडेवाला, रेशीमबाग, मोतीबाग अशा काही संघकेंद्रांच्या दारावर एकेक भोंगळ सखाराम उभा करून काम भागले असते.
ज्यांनी प्रत्यक्षात अतिरेकी हल्ले केले, त्या शेजारी देशाकडे सज्जड पुरावे देऊनही त्यांची परराष्ट्न्मंत्री बाई त्यांना जुमानत नाही आणि इथले शेंदाडशिपाई मुत्सद्दी, घरच्याच म्हातारीचे काळ बनणारी विधाने करतात याचा राग-त्वेष-द्वेष न वाटता आता हतबल उद्वेग वाटू लागतो. राजकीय प्रचारतंत्र म्हणूनही त्याकडे दुर्लक्ष करता येत नाही कारण ही बडबड कोण्या निष्ठावंत सदू-महादूने प्रचारसभेत केलेली नव्हे. गृहमंत्र्याकडे प्राप्त झालेच असतील, आणि ते इतके गंभीर अहवाल जर केवळ `चिंतन-शिबिरा'पुरते प्रकट होत असतील तर गृहखात्यातल्या हेरांनी जीव धोक्यात घालून ते तयार करावेत तरी कशाला? स्वत:च्या देशात चालणारी केंद्रे, खात्रीशीर अहवाल मिळूनसुद्धा सुखेनैव पुढे चालूच राहात असतील तर गृहमंत्र्यांचे काम म्हणजे केवळ चिंतन शिबिरांना आणि स्वत:च्या जिल्ह्यातील लावणी-स्पर्धांना उपस्थित राहणे इतकेच शिल्लक उरते की काय!
गृहमंत्र्यांच्या या उफराट्या विधानांचा अचूक उपयोग पाकमधील अतिरेकी म्होरक्यांनी करून दाखविला. त्यांच्या म्हणण्यानुसार गृहमंत्र्यांनीच जाहीरपणे रा.स्व.संघ अतिरेकी केंद्रे चालवितो हे कबूल केले, आणि आजवर त्या परस्थ टोळयांवर उगाचच दोषारोप केले गेले. हा तर बिनतोड तर्काचा युक्तिवाद आहे आणि तो जगापुढे मांडण्यास आमच्याच गृहमंत्र्यानी सोय करून दिली. शाहरुख खानने बारीकशी कळ लावण्याचा उपयोग करून पाकिस्तानने त्यास पुरेसे संरक्षण देण्याची भारताकडे मागणी करावी हा भोचकपणाही दाद देण्याजोगा आहे. अजमल कसाब हा साक्षात् अतिरेकी आपल्या देशाचा नागरिकही नव्हे असे धडधडीत ठोकून पाकिस्तान त्या कारवाया आणि केंद्रे पाठीशी घालतो; आणि आमचे गृहमंत्री इथल्याच एका संघटनेस अतिरेकी ठरवून मोकळे होतात ही मौज तरी कशी म्हणावी?
जयपूरच्या चिंतन शिबीरात श्री.राहुल गांधी यांना पक्षाचे उपाध्यक्ष केल्यानंतर त्यांच्या काही `कुटुंबवत्सल' स्तुतिपाठकांनी त्यांची तुलना बराक ओबामांशी केली. त्यातला विनोद सोडला तरी ओसामा लादेनला संपविण्यासाठी ओबामांनी पाकिस्तानात घुसून केेलेली कारवाई डोळयासमोर घेण्यास तरी त्यांस सांगायला हवे. लादेनवरचा हल्ला यशस्वी करण्यास जेवढी तयारी करावी लागली ती करणे, आवेशपूर्ण भाषणाकरिता केवळ अस्तन्या सावरण्याइतके सोपे नाही; त्याचप्रमाणे संघावर बेछूट आरोप करण्याइतकेही ते सहज शक्य नाही. त्यामुळे या उच्चपदस्थांच्या आरोळयांपुरताच हा पराक्रम सीमित राहणार इतकेच जनतेने समजून घ्यायला हवे. ओबामांचे राजकीय विरोधक ओम्नी यांच्याशी निवडणूक लढाई जिंकल्यानंतर त्या प्रतिस्पर्ध्याविषयी ओबामांनी जे गौरवाचे उद्गार काढले ते वाचले तर गृहमंत्री वा पक्ष-उपाध्यक्षांचे भाट यांना यापुढे काहीतरी उपरती होऊ शकेल. परंतु ती सहिष्णुता म्हणजे कदाचित हिंदुत्त्व ठरेल या भीतीपोटी ते होणार नाही. तोपर्यंत या निरपेक्ष नेत्यांनी सोडलेल्या वाफांचे चटके जनतेला सहन करावे लागणार!
***
Comments
Post a Comment