व्यवस्था सुधारण्यासाठी सामान्य माणूसही काहीतरी करू शकतो.
`आभाळ फाटलंय' हे खरंच; पण आपल्या परीनं त्यास एक टाका घालू....
लगे रहो कॉमन मॅन....!
ठिकाण - गणेशोत्सवाचे एक मंडळ
एक हालता पौराणिक देखावा सुरू आहे. एका बाजूला एका स्टुलावर एक मुलगा गणपतीचा मुखवटा घालून नाचतोय. पार्श्वभूमीला कुठलेतरी हिडीस गाणे लागले व हा गणपती त्यावर यथेच्छ हिंदकळतोय. दृश्य पाहणाऱ्या दोन-तीनशे लोकांना खटकलं. पण सगळेजण निमूट पाहात होते. गणपती पाहायला निघालेल्या पाच-सात कॉलेजवयीन मुलींच्या गटाला हे पाहवेना. त्या पुढे झाल्या. सरळ त्या मुलाला हाताला धरून खाली उतरवले व मंडळाच्या कार्यकर्त्यांकडे घेऊन गेल्या. गणपतीच्या उत्सवात गणपतीचा मुखवटा घालून असा बीभत्स नाच करणे चुकीचे आहे, हे पटवून दिले व आपला निषेध नोंदवून तो प्रकार बंद पाडला.
ठिकाण - मुलींच्या कॉलेजचा कट्टा
११ वीतल्या एका मुलीला कुठलातरी एक मुलगा सतत फोन करून त्रास देतोय. फ्रेंडशीप कर हा आग्रह. `मला तुझे सगळे माहीत आहे. तुझे घर, कॉलेज, क्लास, फोन नंबर, येण्या-जाण्याच्या वेळा, रस्ता...' असे सांगितल्यावर मुलगी घाबरली. पाच-सहा दिवस हा प्रकार सुरू होता. मुलीने मैत्रिणींना सांगितले. घरी सांगायची सोय नव्हती. त्या दिवशी कट्ट्यावर सगळया चिवचिवत असताना पुन्हा त्याचा फोन आला. तिला काय करावे सुचेना. ग्रुपमधल्या एका मैत्रिणीने शांतपणे स्वत:च्या मोबाईलवरून त्या मुलाचा नंबर डायल केला. त्याने हॅलो म्हटल्याबरोबर माहिती असलेल्या नसलेल्या सर्व प्रकारच्या शिव्यांच्या फैरी त्या मुलावर झाडल्या व `फ्रेंडशिप हवी तर ये समोर, एक सोडून दहा मिळतील' असे सुनावले.या मुलानेच घाबरून फोन कट केला व अक्षरश: दहाव्या सेकंदाला त्या `बिचाऱ्या' मुलीच्या मोबाईलवर त्याचा मेसेज आला `सॉरी, सॉरी, सॉरी... पुन्हा तुला फोन करणार नाही'
`अरे'ला जिथल्या तिथे `कारे' केले तर बरेच छोटे छोटे प्रश्न स्वत:लाच सोडवता येतात. अत्याचाराला तर बळी पडणार नाहीच, पण बारीकसारीक छेडछाडही सहन करणार नाही असे म्हणण्याचे आंतरिक बळ प्रथम कमवायला हवे. तेच नसले तर मग मिरचीपूड, चाकू किंवा कराटेच काय पिस्तुलही आपले रक्षण करू शकणार नाही.
***
Comments
Post a Comment